Obudź w sobie tygrysa

Tempo naszego życia z roku na rok wzrasta. Długość doby pozostaje niezmienna, a mimo to potrzebujemy coraz więcej czasu i poszukujemy go w każdej wolnej chwili. Czy naprawdę praca i codzienne obowiązki odbierają nam te cenne godziny, które chcielibyśmy poświęcić samemu sobie? Co dzieje się z czasem, który moglibyśmy w pożyteczny sposób zagospodarować, ale tego nie robimy?

Zawsze wychodziłem z założenia, że praca to nie wszystko. Pieniądze powinny stanowić tylko środek do celu, nie zaś być celem samym w sobie. W każdym zawodzie, nawet takim, który wykonujemy z przyjemnością, konieczna jest chwila relaksu i wytchnienia. Nabierając dystansu do naszej pracy, zyskujemy świeżość w działaniu i większą motywację. Często bywa tak, że owczy pęd powoli nas wykańcza i zamiast cieszyć się z efektów popadamy w apatię. To już znak naszych czasów. Wydaje nam się, że rzucając się w bezkresny wir pracy szybciej osiągniemy pożądany cel. Tymczasem badania psychologów nie potwierdzają tej tezy. Coraz częściej cierpimy na prokrastynację, czyli skłonność do odkładania ważnych spraw na później. Do niedawna myślałem o tym w kategoriach wymówki. Każdy z nas ma przecież w sobie małego lenia, który w niektórych sytuacjach staje się strasznie dokuczliwy. Nie zdawałem sobie sprawy, że całkiem niedawno prokrastynacja została uznana za poważne zaburzenie psychiczne. A skoro już mówimy o zaburzeniu, warto powiedzieć kilka słów o jego przyczynach i metodach leczenia.

Schemat działania jest zawsze taki sam. Najpierw pojawia się w nas chęć wykonania zadania. Następnie podejmujemy decyzję o jego wykonaniu. Nasz początkowo duży, aczkolwiek słomiany zapał wkrótce przegrywa jednak z obawą przed porażką. Zamiast dążyć odważnie do ukończenia podjętego przedsięwzięcia boimy się popełnienia błędów. Wpadamy w pułapkę perfekcjonizmu i niezwykle szybko zniechęcamy się do stawiania dalszych kroków. Po jakimś czasie zaczynamy jednak zdawać sobie sprawę z niekorzystnych skutków odkładania czynności na później i wpadamy we frustrację. Szukamy wymówek, zapominając już o tym, co właściwie mieliśmy zrobić. W końcu wykonujemy nasze zadanie w stresie i pod olbrzymią presją czasu, obiecując sobie, że taka sytuacja nigdy więcej się nie powtórzy. Coś Wam to mówi? Podejrzewam, że na pewno większość z Was spotkała się z problemem, nawet jeżeli nie dotknęło to Was osobiście. Najgorsze jest to, że coraz większa zapadalność na te zaburzenia łagodzi czujność na własne problemy. Wychodzimy z założenia, że po prostu w takiej rzeczywistości żyjemy i trzeba się z tym pogodzić. W większości przypadków rodzice od dziecka narzucają takim jednostkom szybkie tempo życia. Utalentowane osoby pogrążają się w paradoksie nierobienia niczego z powodu lęku przed potknięciami bądź niepowodzeniem całego przedsięwzięcia. Istnieją jednak skuteczne sposoby na walkę z prokrastynacją.

Na pewno zdarza Wam się otrzymywać jakiekolwiek zadania do wykonania od osób trzecich. Nieważne, czy chodzi o szefa, rodziców, wykładowców bądź nauczycieli, ludzie specjalizują się w różnych dyscyplinach i niekiedy potrzebują pomocy innych. Badania wykazały, że dużo łatwiej jest podjąć się zadania, które od początku do końca jest sprecyzowane. Przykładowo, jeżeli dostajemy do napisania artykuł na dany temat, możemy być w 90 % pewni, że go nie napiszemy. Napisalibyśmy go, i to od razu, gdyby osoba zlecająca nam zadanie powiedziała jakich dokładnie ma dotyczyć kwestii i jak długi ów artykuł ma być. Myślimy obrazami, więc wszystko musimy wizualizować. Trudno jest wyobrazić sobie coś, co jest objętościowo nieskończone, podobnie jak trudno wyobrazić sobie np. ogrom wszechświata! To podstawa planowania wszelkich zadań. Przed każdym przystąpieniem do realizacji celu warto siąść przy biurku z kartką i długopisem, rozpisując sobie w punktach, co po kolei chcemy osiągnąć. Jeżeli rozpoczniemy jego wykonywanie bez zaplanowania wszystkiego krok po kroku, szybko się zniechęcimy, bo nie będziemy w stanie dostrzec końca pracy.

Nie warto komplikować sobie życia. Pomyślcie, ile czasu jesteście w stanie zaoszczędzić, podejmując działanie od razu po podjęciu decyzji o jego wykonaniu. Na początku wydaje się to skomplikowane, szczególnie gdy jesteśmy przyzwyczajeni do odkładania wszystkiego na później. Wystarczy jednak przekonać się o pozytywnych skutkach, by zmienić swoje nastawienie. :)