Niema rekrutacja

XIX i XX wiek to okres intensywnego rozwoju wielu nauk, w tym także psychoanalizy. Teorie osobowości opracowane przez Freuda, Junga oraz innych zasłużonych w tej dziedzinie specjalistów przyczyniły się do powstania zmian w podejściu do wielu sfer naszego życia. Poszukując dziś pracy, możemy spotkać się z dość ciekawymi sposobami oceny naszych umiejętności. Nawet moja żona miała kiedyś taką sytuację, że na rozmowie kwalifikacyjnej zaproponowano jej inne stanowisko niż to, na które aplikowała. Czasy się zmieniają, a prowadzone badania przynoszą nowe możliwości poznawcze. Sama rozmowa z kandydatem na potencjalnego pracownika powoli schodzi na drugi plan.

Być może mieliście okazję uczestniczyć w różnego rodzaju testach osobowości. Poznanie prawdziwych możliwości człowieka wymaga dotarcia do źródła jego talentów i zachowań. Nawet sprawdzenie umiejętności wymaganych pod kątem stanowiska nie przesądza o odniesieniu przez kandydata sukcesu. Skąd możemy wiedzieć, że dana osoba ma odpowiednie predyspozycje psychiczne do wykonywania powierzonych jej zadań? Zwykle firmy poddają chętnych do pracy testom osobowościowym oraz na inteligencję. Bardziej zamożni przedsiębiorcy mogą sobie pozwolić na skorzystanie z usług wyspecjalizowanych ekspertów w dziedzinie coachingu oraz ludzkiej psychiki. Jeżeli test jest profesjonalnie skonstruowany, oszukiwanie graniczy z cudem. Najczęściej jednak możemy spodziewać się pytań opracowanych przez agencje pracy, które tworzą takie materiały za dużo niższe kwoty. Bez wątpienia stosowanie tego typu metod może uchodzić za kontrowersyjne. Jak poznać człowieka na podstawie kilkunastu rozwiązanych zadań? Na to pytanie mogą odpowiedzieć tylko pracodawcy, którym przeprowadzanie rozmów jest obce.

Nasze podejście do testów psychologicznych bywa różne. Z pewnością inaczej jesteśmy nastawieni do ich rozwiązywania w towarzystwie psychologa, od którego oczekujemy pomocy bądź udzielenia cennej porady. Wówczas zależy nam na tym, by test był jak najbardziej miarodajny i staramy się go wypełnić zgodnie z prawdą. Gdy osoba rekrutująca kładzie przed nami kartkę z pytaniami, jesteśmy skłonni odpowiedzieć na nie w taki sposób, by ukazać się jej w korzystnym świetle. Jest to jeden z argumentów świadczących o braku skuteczności tego rozwiązania. Z drugiej strony pozwala ono wykryć ewentualne nieścisłości zawarte w CV kandydata. Jeżeli padają pytania o tym samym znaczeniu, lecz nieco inaczej sformułowane i rekrutowany odpowie na nie różnie, wówczas rekruter otrzymuje wyraźny sygnał, że albo test nie został potraktowany poważnie, albo kandydat próbuje odpowiedzieć niezgodnie z prawdą. Konkurencja nie śpi, dlatego też korporacje prześcigają się w tworzeniu coraz to skuteczniejszych sprawdzianów kompetencji potencjalnego pracownika. Zagadki logiczne w największych firmach stają się normą, należy być więc przygotowanym na każdą ewentualność.

W zależności od wymaganych przez ogłoszeniodawcę umiejętności, rekrutacja może przebiegać różnie. Statystyki mówią, że im wyższe są oczekiwania pracodawcy, tym bardziej wydłuża się cały proces. Zdarzają się paradoksalne sytuacje, w których otrzymujemy telefon z firmy, do której wysyłaliśmy aplikację z zaproszeniem na rozmowę kwalifikacyjną. Nasz rozmówca nie zdradza nam jednak żadnych szczegółów poza krótką informacją o długości przebiegu pierwszego etapu rekrutacji. Trudno przecież ocenić, ile czasu może zająć rozmowa z kandydatem. Śmiało możemy więc przygotować się psychicznie na podejście do testu. Z jednej strony możemy odczuwać mniejszy stres dzięki temu, że nie będziemy maglowani trudnymi prośbami osoby rekrutującej o przedstawienie swojej osoby. Z drugiej jednak tak naprawdę nie mamy okazji się zaprezentować i odczuwamy niedosyt. Przede wszystkim nie zniechęcajmy się, a raczej starajmy się zaakceptować rynek pracy takim, jakim jest. Rozwój oznacza powstanie kolejnych metod rekrutacji i nigdy nie wiemy, czym zaskoczy nas nowe miejsce pracy.